മരണം അത് ഭയാനകം....

ബാല്യകാലം മുതല്‍ക് തന്നെ എന്താണെന്നറിയില്ല ഞാന്‍ ഭയന്നിരുന്നു മരണം എന്ന വാക്ക് . മനസ്സിന് ധൈര്യം കൊടുക്കാന്‍ ആവണം ഇടക്ക് ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ വിസ്വസിപികാന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്നു"ജനിച്ചാല്‍ ഒരിക്കല്‍ മരിക്കണം" പിന്നെ എന്തിനു ഭയകുന്നു? എന്നൊകെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്. ഇതൊന്നും ചെവി കൊള്ളാന്‍ എന്റെ മനസ്സ് തയ്യാറാവാത്തത് കൊണ്ടാവണം ഞാന്‍ ഒരിക്കലും മരണം നടന്ന വീട്ടില്‍ പോവാന്‍ ഇഷ്ടപെടാതിരുന്നതും , പോയെങ്കിലും തന്നെ ഒരിക്കലും ഞാന്‍ മരിച്ചവരെ കാണാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നിരുന്നതും.

ഞാന്‍ എഞ്ചിനീയറിംഗ് നു പടിച്ചുകൊണ്ടിരികുന്ന സമയം. ചേട്ടന്‍ ഇന്നു നാട് കടക്കുകയാണ് ഒരുപാടു സ്വപ്നങ്ങളുടെ ചിറകില്‍. എന്തൊകെയോ ആയി തീരണം എന്നൊരു അമിതമായ ആഗ്രഹം ഞാന്‍ അവന്‍റെ വാക്കുകളില്‍ നിന്ന് വായിച്ചെടുത്തു. പലരും കരുതുന്നത് പോലെ അക്കരെ പിടിച്ചാല്‍ എല്ലാം അടിപൊളി ആവും, അങ്ങനൊരു ശുഭ പ്രതീക്ഷ ആവണം അവനെ അന്ന് അതോകെ പറയാന്‍ പ്രേരിപിച്ചത്‌. എല്ലാവരും വന്നിട്ടുണ്ട് , ഞാനും തിരക്കിലായിരുന്നു ..ഒരുപാടു ചുമതലകള്‍ എത്റെടുക്കെണ്ടിയിരുന്നു ചേട്ടന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും. വീട് നോക്കണം, ബില്ലുകള്‍ സമയത്ത് അടക്കണം , കടയില്‍ പോവണം, പറമ്പ് നോക്കണം, അതിനിടയില്‍ ആകെ ഒരു സന്തോഷം ചേട്ടന്റെ ബൈക്ക് ഇനി എനിക്കാണല്ലോ എന്നാലോചിച്ചപോള്‍ ആയിരുന്നു.

വീട് മുഴുവന്‍ ബഹളം, എല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചു ഞാന്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു അന്നു. അപോളാണ് കാരണവന്മാരുടെ ചോദ്യം " എടാ അവനു പോവാനുള്ള വണ്ടി എല്ലാം നീ എര്പാട് ചെയ്തിട്ടില്ലേ? ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ എന്നോട് പിന്നെയും " രാത്രി ആയതു കൊണ്ട് ഡ്രൈവര്‍ ചെക്കന്‍ ഉറങ്ങി പോവാന്‍ വഴിയുണ്ട് , നീ ഒന്ന് വിളിച്ചു ഓരമിപിച്ചോ. ശരി ഇന്നു പറഞ്ഞു ഞാന്‍ തടി ഊരി. പിന്നെയും പിന്നാലെ വരുന്നു ചോദ്യങ്ങള്‍ എടാ പ്ലാസ്റ്റിക്‌ കവര്‍ എവിടെ സാധങ്ങള്‍ പായ്ക്ക് ചെയ്യാന്‍? ആ മാസ്കിംഗ് ടേപ്പ് എവിടെ? പെട്ടിയുടെ  തൂക്കം നോക്കിയോ ...അവന്‍റെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം തേച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ടോ? അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ ഒരു   ബഹള മയം .. വണ്ടി എല്ലാം നേരത്തിനു തന്നെ വന്നു. വീട്ടുകാരുടെ കരച്ചില്‍ കണ്ടിട്ടാവണം അവന്‍റെ കണ്ണും ഒന്ന് നനഞ്ഞു അന്നു യാത്ര പറയുമ്പോള്‍.

അവനെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ യാത്രആകിയ ശേഷം വീട്ടില്‍ വന്നു സുഗമായൊരു ഉറക്കം. കാലത്ത് എഴുന്നെട്ടപോള്‍ മുറ്റത്തു ക്രിക്കറ്റ്‌ കളി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എല്ല്ലാരും കൂടി, ഞാനും അവരുടെ കൂടെ കൂടി. പെട്ടെന്നാണ് ഞങ്ങള്‍ ഒരു നിലവിളി കേട്ടത് ...എവിടന്നാണ് ഇന്നു നോക്കുംപോഴെകും അതിനു പിറകെ അതാ റോഡിലൂടെ ഓടി വരുന്നു നമ്മുടെ വനജേച്ചി. അയല്‍വാസി ആണ് അമ്മയുടെ വിശ്വസ്ത, വീടിലെ ഒരു അങ്ഗത്തെ പോലെ കുഞ്ഞു നാള്‍ മുതല്‍ കണ്ടു പരിചയം ഉള്ള മുഖം. പക്ഷെ അന്നു ആ മുഖം വല്ലാതെ ഭയന്നിരുന്നതായി കണ്ട മാത്രയില്‍ മനസ്സിലായി. മോനെ അവിടെ എന്തോ....എന്നു മാത്രം പറയുന്നു ..ആകെ ഭയന്നിരികുന്നു അവര്‍. വേറൊന്നും പറയുന്നില്ല...ഉറക്കെ കരയുന്നു ...പിന്നെയും പറഞ്ഞു മോനെ അവിടെ എന്തോ....വനജെചിയുടെ മാമന്റെ വീടിനെ ചൂണ്ടി കൊണ്ടാണ് പറയുന്നത് ...പിന്നെയും വാക്കുകള്‍ മുഴുവന്‍ ആയില്ല ..ഉറക്കെ കരയുന്നും ഉണ്ടു.

എന്താണെന്നു മനസ്സിലായില്ല അവിടെ നിന്ന ആര്‍കും  ..പിന്നെ മനസ്സില്‍ തോന്നിയത് അവിടുത്തെ ചേട്ടന്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അല്ലെ? അവിടെ ആരും ഇല്ല എല്ലാവരും ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അല്ലെ? കള്ളന്‍ കയറിയതവും എന്നു  തന്നെ ഉറപിച്ചു. കയ്യില്‍ ഇരുന്ന ക്രിക്കറ്റ്‌ ബാറ്റും കൊണ്ട് കൂടുകരെയും കൊണ്ട് അടുത്ത വീടിലോട്ടു ഓടി. മുന്‍വാതില്‍ പരക്കെ തുറന്നു കിടക്കുന്നു ..വനജെചിയും എത്തിയിട്ടുണ്ട് ഞങ്ങളുടെ പിന്നാലെ ..കരച്ചില്‍ നിര്‍ത്തിയിടില്ല . അകത്തു എന്തോ ഇന്നു പറഞ്ഞു ...ചുറ്റും കൂടിയവര്‍ എല്ലാം തമ്മില്‍ തമ്മില്‍ നോക്കുന്നു ..ആര്‍കും അകത്തു കയറാന്‍ ധൈര്യം ഇല്ലെന്നു മനസ്സിലായി .ഞാനും ഭയന്നാണ് നില്കുന്നത് , ഒരുപാടു ചിന്തകള്‍ മനസ്സില്‍ ഉയര്‍ന്നു വന്നു ...കള്ളന്റെ കയ്യില്‍ ആയുധം ഉണ്ടെങ്കിലോ? അയാള്‍ അപയപെടുത്താന്‍ ശ്രേമികുമോ? ഭയന്നിട്ടാവണം മനസ്സില്‍ ആകെ ഒരു ശൂന്യത നിഴലിച്ചു ..

വനജേച്ചിയുടെ കരച്ചില്‍ കാണുമ്പൊള്‍ വെറുതെ കാഴ്ചകരനായി നില്‍കാന്‍ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല. എന്തും വരട്ടെ ഇന്നു മനസ്സില്‍ കരുതി ഞാന്‍ അരുകുട്ടനോട് പറഞ്ഞു " എടാ നമുകൊന്നു കയറി നോക്കാം ". വേണോ എന്നു  അവന്‍ ചോതിചെന്ഗിലും...രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞങ്ങള്‍ അകത്തു കയറാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.

ഹാളില്‍ കയറി അരുകുട്ടന്‍ അവിടെ നിന്നു...അവിടെ ഒന്നും കണ്ടില്ല ...മനസ്സില്‍ ആകെ ഭയം ...അപ്പോള്‍ വനജേച്ചി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ..മോനെ വലത്തെ ഭാകതുള്ള ആ ചെറിയ മുറിയില്‍  ...രണ്ടും കല്പിച്ചു ...വിറച്ചു കൊണ്ട് ..കയ്യിലെ ക്രിക്കറ്റ്‌ ബാറ്റില്‍ ധൈര്യം മുഴുവന്‍ സംഭരിച്ചു ഞാന്‍ ആ മുറിയിലോട്ടു കടന്നു. വലത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞതും ഞെട്ടി കൊണ്ട് ഞാന്‍ പുറത്തോട്ട്‌ ചാടി . "അവിടെ വാതിലിന്റെ അരികില്‍ ആരോ ഉണ്ടു" ഞാന്‍ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു. ആരാണെന്ന ചോദ്യത്തിന് എനിക്ക് ഉത്തരം കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല ...ഉയരം ഉള്ള ഒരാള്‍ അവിടെ വാതിലിന്റെ അവിടെ ഒളിച്ചു നില്കുന്നു ഇന്നു പറയാനേ എനിക്ക് സാധിച്ചുള്ളൂ.

കള്ളന്‍ എന്ന ഭയം മാറ്റി നിര്‍ത്തി ഞാന്‍ അവിടെ കണ്ടത് ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രേമിച്ചപോള്‍ ആണ് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായത് ...ഞാന്‍ കണ്ട ആളുടെ കാല്‍ എന്റെ അരയുടെ ഉയരത്തില്‍ അല്ലെ പൊങ്ങി നിന്നിരുന്നത്? എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നതിനു മുന്‍പേ അവിടെ ഓടി കൊടിയവര്ക് കാര്യം പിടി കിട്ടിയിരുന്നു. അതിലൊരാള്‍ പറഞ്ഞു bosu പണി പറ്റിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ. ഞാന്‍ കണ്ട രംഗം എനികപോള്‍ വ്യക്തമായി ..കയറില്‍ തൂങ്ങി നില്‍കുന്ന bosu ചേട്ടനെ കണ്ടാണ്‌ ഞാന്‍ പുരതോര്രു ചാടിയത്. ഇല്ലാത്ത ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ഞാനും അരുകുട്ടനും മുറിയിലോട്ടു കയറി ...രംഗം ഭയനാഗം ..അതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ അരുകുട്ടനോട് ചോതിച്ചു "നമ്മുക്ക് pulse  ഉണ്ടോ ഇന്നു നോക്കിയാലോ"? മനസ്സില്‍ ചെയ്യണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും മനസ്സിലെ പേടി ഞങ്ങളെ അതിനു അനുവദിച്ചില്ല ...

അപോഴെകും ആള്കരെല്ലാം ഓടി കൂടി ..പോലീസെ കേസ് ആയാല്‍ പ്രശ്നം ആണെന്ന് പറഞ്ഞു വന്നവര്‍ വേഗം തന്നെ ..ഞങ്ങളെ പേടിപിച്ചു തുങ്ങി നിന്നിരുന്ന അയാളെ താഴെ ഇറക്കി ...തൊട്ടു നോക്കിയാ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞു "ചൂട് പോയിട്ടില്ല ഇപോ കഴിഞ്ഞതെ ഉള്ളു" . ഞങ്ങള്‍ പിന്നെ അവിടെ നിനില്ല ,നേരെ വീട്ടിലോട്ടു വന്നു.

അപുറത്തു നിന്നു ഒച്ചയും കരച്ചിലും കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു. അതിനിടയില്‍ ആരോകെയോ പറഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ  ധൈര്യം സമ്മതികണം ... ആരോ പറഞ്ഞു ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ആയിരുന്ന വീടുകര്‍ വരുന്നുണ്ട് ...അയാളുടെ അമ്മയുടെ  പ്രതികരണം  എന്റെ മനസ്സിനെ ഒരുപാടു നൊമ്പരപെടുത്തി ...മരണത്തോട് മല്ലടികുന്ന ഭര്‍ത്താവിനെ  ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ആകി ആണ് അവര്‍ വരുന്നത് .6 മാസം മുന്‍പ് ഒരു മകനെ വേര്പെട്ടപോള്‍ കണ്ട അതെ ആള്‍ കുട്ടത്തെ കണ്ട ആ  അമ്മ വണ്ടി ഇറങ്ങിയതും ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. എന്തായിരികും അവരുടെ മനസ്സില്‍ തോന്നിയത് ഇന്നു പറയാന്‍ പ്രയാസം ...സ്വന്തം വീട്ടില്‍ നിന്നു ഉയര്‍ന്നു കേള്‍കുന്ന കരച്ചില്‍ അവരെ ഒരുപാടു ഭയപെടുതിയിരികണം.

രണ്ടു പേര് കൂടി അവരുടെ കയ്യില്‍ പിടികുന്നത് കണ്ടു ..അവര്‍ ആരോടെകെയോ ചോതികുന്നു "എന്താ ? എന്താ അവിടെ? ആരും മറുപടി പറയുന്നത് കണ്ടില്ല ...അവര്‍ ശബ്ദം ഉയര്‍ത്തി ചോതിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...എന്താ അവിടെ ? ശബ്ദം ഇടറി തുടങ്ങിയിരുന്നു ..ഗേറ്റ് എത്തിയതും അവര്ക് കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലായത് കൊണ്ടാവണം ...അവര്‍ ഉച്ചത്തില്‍ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെക് പോവാന്‍ മടിച്ചു പിന്നിലോട്ടു നടക്കാന്‍ ശ്രേമികുന്നതാണ് കണ്ടത്...കണ്ട കാഴ്ചയെ വിശ്വസിക്കാന്‍ ആവാതെ അവര്‍ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു ...മനസ്സിന്റെ നിയദ്രണം വിട്ടു അവര്‍ അവിടെ തളര്‍ന്നു വീണു. ഈ ഒരു രംഗം ഭാവപകര്‍ച്ച ഇല്ലാതെ സംഭാവികുന്നത് അവിടെ എത്തിയവരില്‍ പലരുടെ പെരുമാറ്റത്തിലും എനിക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു ...ഒരു അത്മഹത്യ മറ്റുള്ളവര്‍ എങ്ങനെ ഉള്‍കൊള്ളുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ അന്ന് മനസ്സിലാകി.

അന്ന് രാത്രി ഞാന്‍ ഉറങ്ങി കാണില്ല ..മനസ്സില്‍ അറിയാവുന്ന സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചാണ് കിടന്നത്. അപോഴും ഒരു ചോദ്യം ഭാക്കി നിന്നു. അയാള്‍ എന്തിനു അത് ചെയ്തു? അയാള്‍ കാണുന്നുണ്ടാവുമോ ഇതെല്ലാം എവിടെ എങ്കിലും ഇരുന്നു? ഒരു നിമിഷം എനികയളോട് ദേഷ്യം തോന്നി ..അയാള്‍ എന്തിനു വേണ്ടി ആയാലും ചെയ്തത് എത്ര വലിയ തെറ്റായിരുന്നു. ഞാന്‍ മനസിലാക്കി മരണം എന്നത് ഞാന്‍ പെടിച്ചതിനെകളും എത്ര ഭയാനകം ആണെന്ന്. ഒരുപാടു നാള്‍ വനജേച്ചിയുടെ കരച്ചിലും, അയാള്‍ തൂങ്ങി നില്‍കുന്ന രംഗവും , ആ അമ്മയുടെ നിസ്സഹായ ഭാവവും എല്ലാം എന്റെ മനസ്സില്‍ തങ്ങി നിന്നു..

ശ്രീജിത്ത്‌

New Release .. "വാചകമടി വക്കീല്‍""

+2 നു പഠിക്കുന്ന സമയം ..ചെറിയ കുട്ടിയല്ല ഞാന്‍ വലിയ ആളായി ..സ്വന്തമായി തീരുമാനങ്ങള്‍ എല്ലാം എടുക്കാന്‍ പ്രാപ്തനായി എന്നൊക്കെ അഹങ്കരിച്ചു നടന്നിരുന്ന കാലം...വേനലവടിക്ക് പതിവുപോലെ അമ്മയുടെ വീട്ടിലാണ്‌ ..കല്ലിങ്ങല്പടം എന്ന സുന്ദരമായ പാലക്കാടന്‍ ഗ്രാമം ..അതിലുമുപരി കളങ്ങമില്ലാത്ത മനുഷ്യരും.
 സമപ്രയകാരായ ഒരുപാടു കസിന്‍സ് ...അവിടെ എത്തിയാല്‍ അവരായിരുന്നു എന്റെ ലോകം. vachakamadi

പതിവുപോലെ എല്ലാവരും വിരുന്നു വന്നിട്ടുണ്ട് ..അരുകുട്ടന്‍ ..കൂട്ടത്തില്‍ ഉയരമില്ലാത്ത സുന്ദരന്‍ ..ക്രിക്കറ്റില്‍ sixer  അടി വീരന്‍...തെങ്ങുതോപ്പില്‍ പോയാല്‍ തെങ്ങില്‍ കയറി കരിക്കിടനമെങ്കില്‍ അരുകുട്ടന്‍ വേണം ...എവിടെ തെറ്റ് കണ്ടാലും ഇടപെടുന്ന പ്രകൃതം. അരുകുട്ടന്‍  IELETS പഠിക്കാന്‍ പോകാന്‍ വൈകുന്നേരം നേരത്തെ ഓഫീസില്‍ നിന്നു പോവണം .  ഓഫീസി ടൈം കഴിയാതെ പോവാന്‍ പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ managerku മറുപടി രാജികത്ത് ..കഴിഞ്ഞില്ല വേറൊരു ഓഫീസില്‍ data എന്‍ട്രി ചെയ്യാന്‍ പറഞ്ഞ managerku ഉള്ള മറുപടി ...ഞാന്‍ ഒരു MBA കാരന്‍ ആണ് ഇതൊന്നും ഞാന്‍ ചെയ്യില്ല ..പിന്നെ അവിടയും മതിയാക്കി ...അങ്ങനെ അങ്ങനെ പോവുന്നു അരുകുട്ടന്റെ കഥകള്‍ ...

 കരയിലും വെള്ളത്തിലും  അഭ്യാസം കാണിക്കുന്ന ജീവി ഏതാണെന്ന് ചോതിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ പറയുന്ന ഉത്തരം "അനു" എന്നായിരിക്കും .....ഒരു സര്‍വകലാ വല്ലബന്‍ ആണ് കക്ഷി. പോരാത്തതിനു മിമിക്രിയും അറിയാം ...കല്ലിങ്ങല്പടത് വിരുന്നു പോയാല്‍ രാത്രികളില്‍ അനുവിന്റെ കഥകള്‍ ഉണ്ടാവും ...മിക്കവാറും കഥകളിലെ വിഷയങ്ങള്‍ വെള്ളം കോരന്‍ കിണറ്റിന്‍ കരയില്‍ വരുന്ന ജിന്നും, യക്ഷിയും, പ്രേതങ്ങളും പിന്നെ പണിക്കാരി ജാനു ചേച്ചിയും. എന്തോകെ ആയാലും അവനൊരു നല്ല പട്ടി സ്നേഹി ആണ്. വീട്ടില്‍ പട്ടികള്‍ രണ്ടെണ്ണം , പോമെരല്യന്‍ റോസിയും അലിസേഷന്‍ സാറയും. aunti  പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്  സ്കൂളില്‍ പോയി വരുമ്പോള്‍ മനുഷ്യന്മാര് മരിക്കാന്‍ കിടക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ അവന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല , വല്ല പറ്റിയും പൂച്ചയും ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതിനെയും എടുത്തോണ്ട് വരും എന്നു ...അത്രകുണ്ട് മൃക സ്നേഹം. ഏതെങ്കിലും വീട്ടില്‍ പോയാലും  സ്ഥിതി മറിച്ചല്ല, ആളുകള്‍ ഇണങ്ങി ഇല്ലെങ്കിലും അവിടത്തെ പട്ടിയെ കുപ്പിയിലക്കിയിട്ടുണ്ടാവും പുള്ളി.

ഇനിയുള്ളത് "പെവിരാജന്‍" കൂട്ടത്തിലെ സുന്ദരന്‍, ആരും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോവുന്ന പ്രകൃതം.  ചെറുപ്പം മുതല്‍ കുള്ളന്‍ ആയിരുന്നു , ബാഗ്യമെന്നോണം അവസാനം അവനും അരുകുട്ടനെ ഉയരത്തില്‍ പിന്നിലാക്കി. ചെറുപ്പത്തില്‍ ചെയ്തിട്ടുള്ള എല്ലാ കല്ലതരങ്ങളിലും എന്റെ തുല്യ പങ്കാളി. നെയ്യപ്പന്‍ എന്നു വിളിക്കുന്ന നിതിനും മോശമല്ലായിരുന്നു..ഒരുപാടു ചിരിപിച്ചിട്ടുണ്ട് അവന്‍ ഞങ്ങളെ എല്ലാം ..കഥകള്‍ ഒരുപാടുണ്ടാവും അവനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞാല്‍ ....പ്രായത്തില്‍ ചെറുതാണെങ്കിലും എങ്ങനെയോ ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ മെമ്പര്‍ ഷിപ്‌ കിട്ടിയ പ്രതീഷും ചേര്‍ന്നാല്‍ അന്നത്തെ gang പൂര്‍ത്തി ആയി ...ഇനിയും ഉണ്ട് ചെറുതും വലുതുമായി ഒരുപാടു പേര് , എന്തായാലും അവരെ എല്ലാം ഇപ്പോള്‍  എണ്ണത്തില്‍ കൂട്ടുന്നില്ല ..

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ആരോ വന്നു പറഞ്ഞു നാട്ടില്‍ അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്ത് സിനിമ ഷൂട്ടിംഗ് നടക്കുന്നുണ്ട് എന്നു ...ജയസുര്യയും , നവ്യ നായരും , സലിം കുമാറും എല്ലാം ഉണ്ടെന്നു കേട്ടു. കേട്ടപാതി തന്നെ എല്ലാരും തീരുമാനിച്ചു  ഒന്ന് പോയി കാണാന്‍ . ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി ഷൂട്ടിംഗ് കാണാന്‍ പോവുന്ന ത്രില്ലില്‍ ആയിരുന്നു എല്ലാരും. സുന്ദരമാരില്‍ സുന്ദരനമാരായി ഞങ്ങള്‍ എല്ലാം റെഡി ആയി യാത്ര തിരിച്ചു. അമബലതിന്റെ അടുത്തു
വലിയ ആള്‍കൂട്ടം കണ്ടപ്പോള്‍ ആണ് ഷൂട്ടിംഗ് നടക്കുന്നുണ്ട് എന്നു വിശ്വാസം ആയതു. എങ്ങനോകെയോ തിരക്കിന്റെ ഇടയിലൂടെ മുന്നിലെത്തി ..സംഭവം  സരിയാണ്‌ ..അതാ നില്കുന്നു ജയസുര്യ ..ഒപം നവ്യ നായരും ..സലിം കുമാര്‍ അവിടെയും എവിടെയും അങ്ങിനെ നടക്കുന്നു. അടുത്തു  നിന്നവനോട്‌ ചോതിച്ചു ഏതാ പടം? ഇമ്മിണി നല്ലൊരാള്‍ എന്നു  മറുപടി. എന്തായാലും നവ്യ നായര്‍ അത്ര കരിമി അല്ല ..വെളുപ്പിച്ചു എടുത്തിട്ടുണ്ട് ..ജയസുരായ് ഉയരമുണ്ടല്ലോട അങ്ങിനെ ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം commendukal പറഞ്ഞു. ജയസുര്യ നവ്യ നായര്‍ നെ കല്യാണം കഴിക്കുന്ന സ്സിനാണ് എടുക്കുന്നത്. എടുത്തത്‌ തന്നെ എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ..

പതിയെ അവിടെ നിന്നു വലിയാം എന്നായി, വരുമ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഉശാരെല്ലാം പോയിരിക്കുന്നു  എല്ലാരുടെയും. അതിനിടയില്‍ ഒരാള്‍ ഞങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി. 6 പോക്കറ്റ്‌ pant , സണ്‍ ഗ്ലാസ്‌ ,വട്ട തൊപ്പി, 3 മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ മാറി മാറി സംസാരിക്കുന്നു, കൂടെ കുറെ അസ്സിസ്ടന്റ്സ് ...ആകെ കൂടെ നോക്കിയപോള്‍ ഒന്ന് പരിചയ പെടാം എന്നു വിചാരിച്ചു . "ഞങ്ങള്‍ എല്ലാരും എവിടെ ഉള്ളവരാ" ഞങ്ങള്‍ പരിചയപെടുത്തി ..അപ്പോള്‍ നമ്മുടെ സൂപ്പര്‍ സ്റ്റാര്‍ പേര്‍സണല്‍ കാര്‍ഡ്‌ എടുത്തു തന്നിട്ട് പറഞ്ഞു "എന്റെ പേര് സുനില്‍  ..ന്യൂ അര്‍തിസ്റ്റ് recruit ചെയ്യുന്നത് ഞാന്‍ ആണ്". എല്ലാരും പരസ്പരം അല്ബുടതോടെ നോക്കി...പിന്നെ താമസിച്ചില്ല ചോതിച്ചു "അഭിനയിക്കാന്‍ പറ്റുമോ?" " ഉം  നോക്കട്ടെ , ആലോചികം ..അടുത്ത ആഴ്ച വിളിച്ചിട്ട് വരൂഎനിക്ക് ഒരു institute ഉണ്ട് ഒറ്റപ്പാലത്ത്"  ..    പിന്നെ തുടങ്ങി കഥകള്‍.. "ജയസുര്യ എങ്ങനെ നടന്നിരുന്നതാ? ചെറിയ റോള്‍ ചെയ്തു ചെയ്തു എപ്പോള്‍ നായകന്‍ ആയില്ലേ?" ആലോചിച്ചപോള്‍ ശരി ആണെന്ന് തോന്നി. അതിനിടയില്‍ ഞങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു "അനു മിമിക്രിയെല്ലാം ചെയ്യും ". "ഏതാ variety ?" അനു മടിച്ചു നിന്നില്ല .."ഇന്ദ്രജിത്ത്" പിന്നാലെ വന്നു മീശ മാധവനിലെ ഡയലോഗ് ...നനയിട്ടുന്ടെന്നു സുനിലിന്റെ commend . മനസ്സിലോരുപിടി സ്വപനങ്ങളുമായി ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു വന്നു ..യാത്രകിടയില്‍ മുഴുവന്‍ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത് സുനിലിനെ പറ്റി ആയിരുന്നു. എന്തായാലും അടുത്ത ആഴ്ച ഒറ്റപാലത്ത് പോവാം എന്നു തീരുമാച്ചു.

പറഞ്ഞു ഉറപിച്ച ദിവസം ആയി ..സിനിമയില്‍ അഭിനയിക്കാന്‍ എന്നു എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാനും, അനുവും, പെവിരാജനും പ്രതീഷും ഒട്ടപാലതെക് യാത്ര തിരിച്ചത് . അരുകുട്ടനും, നിതിനും എന്തോ കൂട്ടത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. രണ്ടര മനിക്കൂരിനി ശേഷം ഞങ്ങള്‍ സുനില്‍ പറഞ്ഞ junctionel ബസ്‌ ഇറങ്ങി. അവിടെ ഇറങ്ങി ആദ്യം കണ്ട ഒരു സെക്യൂരിറ്റി കാരനോട് സുനിലിനെ പറ്റി തിരക്കി. അതിശയം എന്നു പറയട്ടെ സെക്യൂരിറ്റി കാരന്‍ പറഞ്ഞു "കഴിഞ്ഞ മോഹന്‍ ലാലിന്‍റെ സിനിമയില്‍ ഞാന്‍  ഒരു റോള്‍ ചെയ്തു" , സുനില്‍ arrange ചെയ്തു കൊടുത്തതാണെന്ന് കേട്ടപോള്‍ മനസ്സിലുരപിച്ചു ഇന്നു അഭിനയിചിട്ടെ തിരിച്ചു വരുന്നുള്ളൂ എന്ന്. ഒരു 1 km മുന്‍പോട്ടു നടന്നാല്‍ സുനിലിന്റെ institue കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു തന്നു securty കാരന്‍ അയാളുടെ പണിയില്‍ മുഴുകി. നടന്നു മതിയയപോള്‍ പെവിരാജന്റെ commend വന്നു " നടന്നാലും സാരമില്ല . സിനിമയില്‍ ഒന്ന് മുഗം കാണിക്കാന്‍ പറ്റിയാല്‍ മതി ആയിരുന്നു ".

പ്രതീക്ഷയോടെ ഞങ്ങള്‍ അടുത്ത  junctionel എത്തി . ചോദിച്ചപോള്‍ ഒരു പഴയ ഇടിഞ്ഞു വീഴാറായ രണ്ടു നില കെട്ടിടം ചൂണ്ടി കാണിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു " അതാ രണ്ടാമത്തെ നിലയിലെ റൂമില്‍ കാണും " . അത് കണ്ടതും അമേരിക്കയില്‍ വേള്‍ഡ് ട്രേഡ് സെന്ട്രേല്‍ ഫ്ലൈറ്റ് ഇടിച്ചു ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് നിലം പൊതിയത് പോലെ ഞങ്ങളുടെ സിനിമ മോഹം തകര്‍ന്നു വീണു. എന്തായാലും എത്ര ദൂരം വന്നതല്ലേ കാണ്ടിട്ടു പോവാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ ഞങ്ങള്‍ അവിടേക്ക് കയറി ..അതാ ഇരിക്കുന്ന സൂപ്പര്‍ സ്റ്റാര്‍ സുനില്‍ ..കൂടെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ശിങ്കിടികളും. അന്ന് ഷൂട്ടിംഗ് സ്ഥലത്ത് വച്ചു കണ്ട അതേ വേഷം ..മനസ്സില്‍ ഒരു ചെറു ചിരി ..എല്ലാവരോടും ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു .പിറന്നാള് ആണ് ..ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് പോവാം എന്ന് പറഞ്ഞു ....പിന്നെ കഥകള്‍ തുടങ്ങി " എനിക്ക് എറണ്നംകുളത് വേറൊരു ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഉണ്ട് ..അവിടെ directors ആണ് ക്ലാസ്സ്‌ എടുകുന്നത്, മോഹന്‍ ലാലും , മംമുട്ടിയെല്ലാം ഇടക്ക് വന്നു ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കാറുണ്ട്. എതോകെ കേട്ടു വയറു നിറഞ്ഞത്‌ കൊണ്ടാവണം ഭക്ഷണം എല്ലാവരും കുറച്ചേ കഴിച്ചുള്ളൂ..പോവുമ്പോള്‍ അവിടെ  ഉള്ള ഫോം ഫില്‍ ചെയ്തു പോവാന്‍ പറഞ്ഞു ..അവസരം വന്നാല്‍ വിളിക്കാം എന്ന offerum . അങ്ങനെ അതും ചെയ്തു ..അപോഴാണ് പുതിയ ഓഫര്‍ ..500 rs തന്നു രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്താല്‍ റോള്‍ ഉറപ്പാണെന്ന് ..പിന്നെ വന്ന്നു ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്നു തടി തപ്പി.

കുറച്ചു നിരാശയോടെ ആണ് തിരിച്ചു നടന്നത്, വീട്ടില്‍ എന്ത് പറയും? സിനിമയില്‍ അഭിനയിക്കാന്‍ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാണ് വന്നത്. എവിടെ  നടന്നത് എല്ലാവരും അറിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ തലപൊക്കി നടക്കാന്‍ കഴിയില്ല. എല്ലാരും ആലോചിച്ചു ഒരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചു എവിടെ നടന്ന സത്യം പറയണ്ട എന്ന്. അവസാനം നല്ലൊരു നുണ കണ്ടുപിടിച്ചു. സിനിമയില്‍ ചെറിയ ഒരു റോള്‍ അഭിനയിച്ചു എല്ലാവരും . റോള്‍ എന്തയിരുന്നെന്നും തീരുമാനിച്ചു. ചോതിച്ചാല്‍ തെറ്റി പറയാതിരിക്കാന്‍ എല്ലാവരും നുണ കൃത്യമായി പഠിച്ചു.

അങ്ങനെ തിരിച്ചു വീട്ടില്‍ എത്തി. dialogues തുടങ്ങി . പെവിരാജന്‍ " prithivi രാജ് സിനിമയില്‍ കാണുന്നപോലെ അല്ലല്ലേ ? പക്ഷെ ജടയോന്നും ഇല്ല . ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു " അതെ അതെ ശരി ആണ് എത്ര perkanu ഓട്ടോഗ്രാഫ് എല്ലാം കൊടുകുന്നത് " . അനു തുടര്‍ന്നു " മീര ജാസ്മിനെ എന്താ ഒരു ഭംഗി അല്ലെ? പ്രതീഷ് മറുപടി പറഞ്ഞു " എന്താ കാര്യം? ഒന്നു മിണ്ടാന്‍ പോലും പറ്റിയില്ല, ഷോട്ട് കഴിഞ്ഞാല്‍ വേഗം ഉള്ളില്‍ പോയിരികുകയല്ലേ ?" എന്റെ മറുപടി " അല്ലാതെ പിന്നെ ? അവിടെ നിന്നാല്‍ ആള്‍കാര് ഷൂട്ടിംഗ് നടക്കാന്‍ സമ്മതികില്ല...എല്ലാരും ബഹളം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ?  എല്ലാവരും ഞങ്ങള്‍ പറയുന്നത് ശ്രധികുന്നു എന്ന് ഞങ്ങള്ക് മനസ്സിലായി. അതിനിടയില്‍ അമ്മായിയുടെ  ചോദ്യം " അഭിനയിക്കാന്‍ പോയിട്ട് എന്തായി" . ഞങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു ചെറിയൊരു scene അത്രയേ ഉള്ളൂ. ചോദ്യങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നു " ഏതാ പടം? എന്താ scene ? " ഞങ്ങള്‍ അടിച്ചുവിട്ടു ..പടത്തിന്റെ പേര് "വാചകമടി വക്കീല്‍" , പ്രതിവി രാജും , മീരയും ആണ് . pritvi കോളേജില്‍ വരുമ്പോള്‍ ഞങള്‍ അപ്പുറത്ത് നിന്നു ഉറക്കെ കൈ വീശിയിട്ട്‌ പറയും "hiiiiii rajuuuuuu " അതാണ് scene . അപ്പുറത്ത് നിന്ന മാമന്‍ ചോതിച്ചു "ഇതിനാണോ കെട്ടും കെട്ടി പോയത്?"  ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു ...എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു "സമ്മതിക്കണം  സിനിമയില്‍ അഭിനയികുന്നവരെ .. ചെറിയ scene ആയിട്ടുപോലും ഒരു 10 തവണ എടുത്തു. ഞങ്ങള്ക് വട്ടായി. എല്ലാവരും ഒരുപോലെ ചിരിക്കണം ഒരുപോലെ ഒരേ സമയത്ത് കൈ വീശണം hooo എളുപ്പം അല്ല ..മതി ആയി". 

അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ സംഭവം ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു. ഇടകെപോഴോ ആരോ ചോതിച്ചിരുന്നു നിങ്ങള്‍ അഭിനയിച്ച പടം release ആയോ എന്ന് ...ആ അറിയില്ല ചിലപ്പോള്‍ പകുതി വച്ചു നിന്നു കാണും എന്ന് പറഞ്ഞു. എപ്പോഴും ആര്‍കും അറിയാതെ "വാചകമടി വകീലിന്റെ പിന്നില്‍ നടന്ന സത്യം ,,ഒര്കുമ്പോള്‍ സുകമുല്ലൊരു ഓര്മ..

Oru Phoenix Pakshi...

വ്യാഴാഴ്ച  ആയിരുന്നു ...എല്ലാ വീക്ക്‌ഏന്‍ഡ്കളും  ഞാന്‍  അവരുടെ  ഡ്രൈവര്‍  ആണ് ....അന്നും പതിവ്  തെറ്റിയില്ല ..

നടിട്ട്ലെ  പ്രമാണി ആവാന്‍  കൊതിച്ചു  നടക്കുന്ന  നല്ലവനായ  കളികൂട്ടുകാരന്‍  ആണ്  പാലക്കാടുനിന്നുള്ള ഷിനോജ് ..ഖത്തറിലെ വാക്രയില്‍ സുഗതാമസം  ആണെങ്കിലും  ..കേള്കുന്നവര്‍  പേടിച്ചു  നാട്ടിലേക്കു  ഓടിപോകും  അവന്റെ  പരതീനതകല്ക്   ചെവി  കൊടുത്താല്‍ ...എനിക്ക്  കേട്ട്  തഴകം  വന്നിരിക്കുന്നു  എപ്പോള്‍  അവന്റെ  റബ്ബര്‍  band  ബിസിനസ്‌ ,  ജുര്സി   പശുവിന്റെ  ബിസിനസ്‌  തുടങ്ങിയാല്‍  ഉള്ള  ലാബ  കണകുകള്‍ , റിയല്‍  എസ്റ്റേറ്റ്‌  കൊണ്ട്  കോടീശ്വരന്‍  ആവാനുള്ള  ജാല വിദ്യകള്‍ ....അതിനിടയില്‍  കല്യാണവും  ആലോചിച്ചു  കൊണ്ടിരികുന്നു  ..എല്ലാ  ആഴ്ചകളിലും  ഉണ്ടാവും  ഒരു  5  പെണ്ണുങ്ങളുടെ  കഥ ..വാതോരാതെ  സംസാരിക്കുന്ന  പ്രകൃതം  ..ജീവിതത്തില്‍ ഒരുപാടു പ്രതീക്ഷകള്‍ ഉള്ള ഒരു ചെറുപ്പകാരന്‍ ... അതോകെ   കൊണ്ടാവണം  ഇന്ന്  അവന്‍  ഞങ്ങളുടെ  എല്ലാം  നല്ല  കൂടുകാരില്‍ ഒരുവന്‍   ആയതു ....തിരിച്ച   വരില്ല   എന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍ ഒരുപാടു  സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കൊണ്ട്   നാട്ടിലേക് പോവാന്‍  ഇരിക്കുന്ന    അവനു   എന്റെ  ഒരായിരം   ആശംസകള്‍... .

ഇതെല്ലാം   കേള്‍ക്കാന്‍   എന്നെ   കൂടാതെ  വിധികപെട്ടവരന്  ഷീനും    ശ്രീജിലും  ..... രണ്ടുപേരും   തൃസ്സുരുകാരനു ..
എഞ്ചിനീയറിംഗ്  എന്ന   മല   കയറുമ്പോള്‍   കിട്ടിയതാണ്   ശീന്‍   എന്ന  പരുക്കന്‍   സ്വഭാവം   ഉള്ള  അച്ചായന്‍   ചെരുകനെ  ..
ഖത്തറില്‍  വന്നുപെട്ട   ഏറ്റവും   പുതിയ   pravasi ...ജോലി  cheyyathe  sambalam  vedikunna  sugavasikalil  oruthan ..penpillarude  pedi  സ്വപ്നം  ..എന്തോ  അങ്ങനെ  ariyapedanayirunnu  അവന്റെ  vidhi  padikunna  kalathu ..Eavan  അത്  arhichirunnu  എന്നു  parayunnavaravum  booripakam  പേരും . Collegile  stagil  cinematic  dance  എന്ന  sahasathinu  എന്നെ  prapthanakan   sramicha   vyakthikalil  mukyan  ....Annu  athu  enganokeyo  ചെയ്തു  kootti ..sugamulla  ഓര്‍മകളില്‍  ഒന്ന് ....

Eniyullathu   kunnakulathu   ninnulla  pravasi  Sreejil ..thursdakalil  city  centerile  sthiram  sandarshakan  ..enthinu  ? epozhum  utharam  ellathoru chodyam aayi thudarnu kondirikunnu..G tech vachulla sauhritham..Ennum avante ഉറക്കം  കെടുത്തി  കൊണ്ടിരിക്കുന്ന  G ടെക് ...തമാശകെങ്കിലും  ഞങ്ങളുടെ  എല്ലാം  പൂച്ച  kannulla Tom cruise...pappoosinte jilu ..English cinemakalile pandithyam aparam ..pharmacy biruthathari aanenkilum kalam ethuvare avan kanda swapnangalku chirakukal koduthilla....njan viswasikunnu nalloru nale avane thedi ethumennu. Sreejil santhoshathilanu ..kure nalayulla oru marga thadasam mariyirikunnu.. chettante kalyanam angine avasanam sari aayirikunu..

Angane  pathivupole vyazhacha ellavarum othu koodi erunu...Aake ullathu kurachu Maalukalum pinne oru bowling centerum ...Gulf cinema theatrum ..athil othungi koodi kazhinjirikunnu epol njangalude week ends...
Shinoj ennatheyum pole thaniku matrimoniyalil vanna alochanakale kurichu samsarikunnu ..edaku rubber band busineesum jursey pashukalum..Annathe njangalude aganda Sheeninu puthiya Lap Top vedikanam...kurachu pisukkan aayathu kondavanam ella shopukalilum kayari price chodichirikinam ennathu nirbandham ...അങ്ങനെ രാത്രി കറങ്ങി നടക്കുന്ന സമയത്താണ് ഉമറിന്റെ മിസ്സ്‌ കാള്‍ ...

ഉമര്‍ ഖത്തറിലെ എന്റെ ഒപം ജോലി ചെയ്യുന്നവരില്‍ ഒരാള്‍..കണ്ടാല്‍ പറയില്ല ഒരു കൊച്ചു വാവയുടെ അച്ഛന്‍ ആണെന്ന്....പാവകുട്ടിയുടെ പോലെ ഉള്ള ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരകുട്ടന്‍ ആണ് അവന്റെ മകന്‍..ഖത്തറില്‍ വന്നപ്പോള്‍ പരിചയപെട്ട ആദ്യത്തെ വ്യക്തി. കളങ്ങമില്ലാത്ത  മനുഷ്യന്‍ ഒരുപാടു സഹായിച്ചു എന്നെ qatarine   പരിചയപെടാന്‍ ....ഖത്തറില്‍ എവിടെ നിന്ന് വിളിച്ചാലും വഴി തെറ്റാതെ പറഞ്ഞു തരുന്ന എന്റെ വിശ്വസ്തന്‍.....ദിവസവും മുടങ്ങാതെ പത്തു തവണ എങ്കിലും വിളിക്കും ഞാന്‍ അവനെ  ...എന്റെ ചേട്ടന്‍റെ കല്യാണത്തിന് നാട്ടില്‍ പോണം എന്നു എന്നെകള്‍ അത്മാര്തമായി ആഗ്രഹിച്ചത് ഉമര്‍ ആയിരുന്നു ...ബാഗ്യകൂടുതല്‍ കാരണം എനിക്ക് പോവാന്‍ പറ്റിയിരുന്നില്ല...

രാത്രി 10 30 നു വന്ന മിസ്സ്‌ കാള്‍ എന്നെ ഒന്ന് അടിശയിപിച്ചു ..ഇതെന്തു പറ്റി നേരം വൈകിയുള്ള ഒരു മിസ്സ്‌ കാള്‍ ? എന്തായാലും തിരിച്ചു വിളിച്ചു ..ഫോണ്‍ എടുത്തത്‌ ഉമര്‍ അല്ല . വളരെ പരിചയം ഉള്ള സബ്ദം ...സെന്ജബീല്‍ മിശ്രി.
ശ്രീജിത്തെ മിശ്രി ആണ് ..എല്ലാം ശരി  ആയി..ഇന്നു രാത്രി പോവും ..12  30  ആണ് ഫ്ലൈറ്റ് ... ആ വാക്കുകളില്‍ ചെറിയ പതര്‍ച്ച ഉണ്ടായിരുന്നോ? അതോ എനിക്ക് തോന്നിയതോ? മനസ്സ് കുറച്ചു പിന്നിലേക്ക്‌ നടന്നു തനിയെ.

When you reach qatar Mr.Umar Faruk & Mr,Zenjabeel Misri , they will be your colleagues...ബഹറിനില്‍ നിന്നും വരുന്നതിനു മുന്‍പ് മാനേജര്‍ പറഞ്ഞു തന്നതാണ് ..അന്ന് തന്നെ ഞാന്‍ ചോതിചിരുന്നു ആരാ ഈ മിശ്രി? egyptian  ആണോ? അല്ലന് മറുപടി കിട്ടിയിരുന്നു പണ്ട് തന്നെ ...no dear he is from your place mallu only...name might sounds like an Egyptian thats all....ഒര്പാട് പ്രതീക്ഷകളുമായി ബഹറിനില്‍ നിന്നും  ഖത്തറില്‍ ട്രാന്‍സ്ഫര്‍ ആയി വന്ന ദിവസം ഉമര്‍ ആണ് എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ വന്നു പിക്ക് ചെയ്തത്...അവന്‍ എന്നെ ഒരു ഹോട്ടലില്‍ കൊണ്ടാക്കി. പോവുമ്പോള്‍ പറഞ്ഞു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ മിശ്രി വന്നു പിക്ക് ചെയ്യും ..ഉമര്‍ പോവുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ മിസ്രിയുടെ നമ്പര്‍ വേടിച്ചു വച്ചു ...വിളിച്ചു നോക്കിയപോള്‍ പറഞ്ഞു sreejith ..welcome to qatar , you be ready in the hotel shall come and pick you after a while....കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപോള്‍ ഹോട്ടലിന്റെ പുറത്തു ഒരു പജെരോ ജീപ്പ് വന്നു നിന്നു...ഞാന്‍ അകഷ്മയോടെ നോക്കി ..ഡേ നിക്കുന്നു സാക്ഷാല്‍ മിശ്രി...

ഒരു ചേട്ടന്‍റെ വാത്സല്യം എനിക്ക് തോന്നി സംസരിച്ചപോള്‍..ആദ്യം തന്നെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു എന്റെ ചേട്ടന്‍റെ കല്യാണം ആണ് ഓഗസ്റ്റ്‌ 19 ..ആകെ 19 ദിവസമേ ഉള്ളൂ ..അതിനു മുന്‍പ് വിസ സ്റ്റാമ്പ്‌ ചെയ്തു കിട്ടിയാലേ നാട്ടില്‍ പോവാന്‍ പറ്റുള്ളൂ ..എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു മിക്കവാറും കിട്ടാന്‍ വഴിയില്ല, എന്നാലും നമുക്ക് സ്രെമിച്ചു നോക്കാം ..അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് വന്നാല്‍ മതി ആയിരുന്നില്ലേ എന്നൊരു ചോദ്യവും ...ലൈസെന്‍സ് ട്രസ്ഫെര്‍  ചെയ്യുനതുവരെ മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളില്‍ എന്റെ യാത്ര ആ സ്വര്‍ണ കളര്‍ ഉള്ള പജെരോയില്‍ ആയിരുന്നു മിസ്രിയുടെ കൂടെ ...വളരെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഉമറും മിസ്രിയും വളരെ അടുപ്പം ഉള്ള ആരോകെയോ ആയി..ഓഗസ്റ്റ്‌ 19 വന്നു ഒന്നും നടന്നില്ല ..എന്നെ വിളിച്ചു സമാടാനിപ്പിച്ചു രണ്ടു പേരും ....എല്ലാ കാര്യങ്ങളിയും എന്ത് കൊണ്ടോ ഞാന്‍ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ചോത്ച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത് ആദ്യം മിസ്രിയോടാണ് ..ഒരു പാട് കാര്യങ്ങള്‍... അതിങ്ങനെ ആണോ ? ഇങ്ങനെ ചെയ്താല്‍ ശരി ആവുമോ? ഇതെന്താ  ഇങ്ങനെ? താമസിക്കാന്‍ നല്ല location എവിടെ?  എങ്ങിനെ കിട്ടും? ആരോട് ചോതികും? വണ്ടി ഇങ്ങനെ ബഹറിനില്‍ നിന്നും എങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വരും? ബാങ്ക് അക്കൗണ്ട്‌ല  വേണം? കാര്‍ എവിടന്നു കിട്ടും റെന്റിനു ? ഇതു കൂടാതെ വേറെ ഒരുപാടു ജോലി കാര്യങ്ങള്‍ ..ഒരു ആയിരം ചോദ്യങ്ങള്‍ ..എല്ലാത്തിനും ഷമയോടെ മറുപടി തരും...

പിന്നില്‍ നിന്നും ഷിനോജ് വിളിച്ചു എന്താടാ എന്ത് പറ്റി? ആരെയ വിളിച്ചത് ? പെട്ടന്ന് ഞാന്‍ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നും തിരിച്ചു വന്നു ....ഞാന്‍ അവരോടു പറഞ്ഞു ..മിശ്രി ആണ് ..എന്റെ ഒപം ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ആളാണ് ..ഇന്ന് രാത്രി നാട്ടിലേക് തിരിച്ചു പോവുകയാണ് ....കമ്പനിയുടെ തോന്നിയവസത്തിനു ഇരയായ പാവം ഒരു മനുഷ്യന്‍...exit permit എല്ലാം ശരി  ആയി അവസാനം ..അത് കിട്ടാന്‍ ഒരുപാടു ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു കമ്പനി ...ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ഡാ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ പോണം ...ഞങ്ങള്‍ നേരെ പോയത് എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ആണ് ..

അവിടെ എതിയപോള്‍ ഞാന്‍ ഒന്ന് കൂടി വിളിച്ചു ..എവിടെ എത്തി? വീട്ടില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയോ? ഡാ ഇറങ്ങി ഒരു 10 മിനിറ്റ് കൂടി ..ഞാന്‍ എവിടെ എത്തിയിട്ടുണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞു വച്ചു....

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപോള്‍ അതാ വരുന്നു സ്വര്‍ണ നിറമുള്ള പജെരോ ....അത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഓര്മ വന്നത് മിശ്രി പറഞ്ഞ ഒരു വാചകം ആണ് ..എന്റെ സ്വപ്നം ആയിരുന്നു പജെരോ ...സ്വപ്നങ്ങളെ എല്ലാം ഇവിടേ വിട്ടെറിഞ്ഞ്‌  പോവാന്‍ തയ്യാറായി മിശ്രിയും ഫമില്യും  വന്നു ...
മുന്‍പൊരു ദിവസം കണ്ടിട്ടുണ്ട് മിസ്രിയുടെ കുസൃതി ആയ മകനെ .. കണ്ടപ്പോള്‍ എന്നോട്  പരിചയം കാണിച്ചു കൊച്ചു മിടുക്കന്‍..മുകതൊരു ബവബെടവും കണ്ടില്ല....ഭാര്യയെയും  മോളെയും ആദ്യമായി ആണ് കണ്ടത് ..
കണ്ടില്ലെങ്കിലും ഒരുപാടു പരിചയം ഉള്ളത് പോലെ എന്നോട് അവര് ചോതിച്ചു എന്താ ശ്രീജിത്തെ ..അറിയുമോ? ഞാന്‍ ചിരിച്ചു ...മോനെ കാണ്ടിട്ടു എന്നു പറഞ്ഞു ...പിന്നെ പറഞ്ഞു എന്തോ ഖത്തര്‍  വിട്ടു പോവാന്‍ എന്തോ ഒരു വിഷമം ...phoenix  പക്ഷികള്‍ ദേശാടനം കഴിഞ്ഞു പോവുന്നതുപോലെ അല്ലെ ? ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല...
ഇനി ആരോട് ചോതികും? മിശ്രി പോവുകയല്ലേ? ചിലപോഴൊകെ sreejith വിളികുംപോള്‍ ഞാന്‍ അടുത്തുണ്ടായിരുന്നു ..ആ ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ ഒന്ന് ഉലച്ചു...

അങ്ങനെ അവര്‍ യാത്രയായി ...വീണ്ടും കാണാം എന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍ ഞാന്‍ അവരെ യാത്രയാക്കി ....വിഷമം തോന്നി ...കാണുമായിരിക്കും  എന്നെങ്കിലും ഒരികല്‍ ഇവിടേ എങ്കിലും വച്ചു ...ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു വന്നു ....ശിനോജും, sheenum , sreejilum samsarichu konde erunnu എന്റെ മനസ്സ് അന്ന് muzhuvan എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ തന്നെ thangi നിന്നു..

Oru Aal Maram.....

Edakepozho njan onnu thirinju nokki...kooriruttilennonam shoonyamayi thonni manassu oru mathra neram..
enthe enikingane thonniyathu ? njan ennodu thanne chothichu poya  nimisham...orupadu chodyangal undo eniyum enikutharangal tharathe? ellennum undennum mari mari  njan enne samadanipikan sremichukondirunnu..

Kalachakrathil nadanna dooramathrayum thirinju nadakan aaro cheviyil paranja pole thonni..enthayalum njan athu thanne theerumanichu..Valarnnu panthalichu ennu swayam avakashapettekavunna oru aal maram eniku munnil thelinju vannu...aalkoottathinu naduvil nokku kuthiyayi nilkunnu atha athu avide...Athinenthokeyo parayan undayirunnu ...aarodum parayaruthennum aarum kelkaruthennum enthinu shadikunnu ennariyilla...aare ? enthine? enthinu bayakunnu ? ethinellam utharam kittumennu thonni..

Ellam vettipidichavante midyaya ahankarathilum njan kandu... evideyo vazhimari vyapichu kidakkunna chillakal...cherupathil kattinte disayil chanchadiyirunna chillakal epol balapettu kazhinjirikunnu...orupaduper koodu koottiyirikunnu athinte oro chillakalilum ..kurachupere athinte thanalin keezhil kananum sadikunnu.. viswasam pidichu pattiyirikunnu ellavarudeyum..Purame ninnu nokkiyapol kalathinte prayanathil orikal polum valarathe ninnu poyathinte soochanakal kanan kazhinjilla....Ellavarudeyum koode thulli chadan sremikunnu epozhum..ethellam ninakishtamo enna chodyathinu utharam ...ethellam njan cheyyendathalle?

Evideyenkilum thettu pattiyo? chodyangal pinneyum orupadu bakki nilkunnu..Utharam valare lalitham ..ellam shari aayi cheyyan sadikukayum ellallo...Ellam oru abinayam aano? ennenkilum ente swapnangalil ethellam undayirunno? atho ethellam ente thonnalukal mathramo?

Agrahichathilum vegathil valarnnirikunu...swapnangal kandirunnengil ethellam alle nee kandirunnathu?
Pandu epozho ninne kandu kanathe poyavar ennu ninte uyarangale uyarthi parayunnathu kelkunille..
Balyangalil nee thalarnnu poyirunnille chilapozhenkilum suryante ucha prayanathil? Pemariyil ozhuki marumo ennu bayannirunnille? Kodum kattil ennennekumayi manju povumennu nee viswsichirunnille? Epol nee valarnnirikunnu...enthu kondu nee athu thirichariyunnilla?

Balym..thirichu varillenna satyam ..eniyum paranju manassilakendiyirikunnu athu....dinavaum ratriyum kalathinte prayanathinte soochankal thannu kondirikunnu..
Elakal pozhiyunnathu sadaranam ... athu ninne thalarthunnu enkil thaliriridunnathu ennum ninne valarthi kondirikunnile? Ellengil ninte shikarangal barathal enno thalarnnu veezhumayirunnu.....Eniku parayanullathu ethra mathram ...kalam munnottu nayikunna jeevitham...nee kanunna jeevitham athanu ninte
chodyangalkulla marupadi....





thudarum..